,,Coraz bliżej Nieba…”
Czas Wielkiego Postu powoli dobiega końca… W czasie jego trwania miały miejsce w naszej szkole niecodzienne wydarzenia, których celem było przygotowanie młodzieży do jak najgłębszego przeżycia Tajemnic Paschalnych, takich jak Męka, Śmierć i … Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa…!
Jednym z wydarzeń były przygotowane specjalnie dla młodzieży rekolekcje wielkopostne, które odbywały się 29 i 30 marca 2017r.
Drugim wydarzeniem był udział uczniów naszej szkoły w dniu 3 kwietnia 2017 r. w XX edycji Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej EUTRAPELIA 2017.
Można zapytać… po co to wszystko? Po co te przygotowania….? Po co kolejne rekolekcje? Po co kolejne… teatralne przedstawienie?
To wszystko jest po to, byś na chwilę zatrzymał się, byś pomyślał nad własnym życiem, nad samym sobą, nad relacją z Bogiem, z drugim człowiekiem, a może i nawet… z otaczającym Cię światem… Byś dokonał wewnętrznej przemiany… Byś zostawił za sobą to, co złe, co grzeszne, co oddala od Boga… i od bliskości z drugim człowiekiem…
Po to są właśnie rekolekcje… Po to zaangażowanie uczniów naszej szkoły w Festiwal Kultury Chrześcijańskiej EUTRAPELIA…. Po to realizacja kolejnego przedstawienia, na które zaprosiliśmy nie tylko uczniów naszej szkoły, ale również uczniów z miejscowego gimnazjum…
Młodzież, głównie z klasy 2Tż, przygotowywana przez polonistkę i jednocześnie autorkę tekstu sztuki pt. ,,Coraz bliżej Nieba…” Monikę Walencik- Kadamus oraz przez katechetkę- Małgorzatę Pokorę- w formie pantomimy, starała się przekazać młodym ludziom prawdę o konieczności autentycznego wcielenia w swoje życie słów, zaczerpniętych z Księgi Proroka Izajasza: ,,Oto ja…, poślij mnie…!” , i w ten sposób ukazać, jak to w swoim zwyczajnym życiu, w mnóstwie codziennych sytuacji, można dziś, we współczesnym świecie, być prawdziwym świadkiem Chrystusa… Prawdziwym, bo odważnym… Prawdziwym…, bo zawsze gotowym, by swoim pełnym miłości i dobroci życiem, dawać przykład innym… Dawać… i tym samym przybliżać ich do Chrystusa, zawsze obecnego wśród nas…
W końcowej scence sztuki mocno wybrzmiały takie słowa:
,, Poślij mnie, o Panie…, na morze wypłynę…,
By ludzi z Tobą łowić … miłosiernym czynem…!
By prawdę rozsiewać…, by dobro rozdawać…
By z życia ofiarnego… daninę Ci składać…!
Oto przesłanie, oto myśl, oto zadanie, które młodzież, wcielająca się w rolę poszczególnych bohaterów sztuki, pragnęła przekazać swoim koleżankom i kolegom, życząc im jednocześnie , by mieli na tyle siły i odwagi, by z głębi swego serca, jeszcze raz, na nowo zawołać: ,,OTO, JA, POSLIJ MNIE…!”
Monika Walencik- Kadamus
{{WidgetGallery=28}}